Wāsiṭ

Vâsıt, (Arapça: "medial") Orta Çağ Irak'ında, özellikle Emevî halifeliği döneminde (661-750) önemli olan askerî ve ticari şehir. Vâsıt, 702 yılında Emevîlerin Irak valisi el-Haccâc tarafından Basra ile Kûfe arasında, Dicle Nehri üzerinde askerî bir karargâh olarak kurulmuştur. Bir saray ve baş cami inşa ettirdi ve Vâsıt'ı çevreleyen bölgenin sulanmasını ve ekilmesini teşvik etti. Irak'ın her tarafına yayılan bir yol ağının merkezinde, Dicle üzerindeki konumu sayesinde Wāsiṭ büyük bir gemi inşa ve ticaret merkezi haline geldi. Halifeliğin başkenti Şam'dan Bağdat'a taşındıktan sonra bile şehir stratejik önemini korumuştur. Ancak 15. yüzyılda Dicle'nin yatağının değişmesiyle birlikte şehir gerilemiş ve sonunda yok olmuştur. Nitekim 17. yüzyıl başlarında yaşamış bir Türk coğrafyacı Vâsıt'ı çölün ortasında yer alan bir yer olarak tanımlar. Modern araştırmacılar ortaçağ kentinin tam yeri konusunda hemfikir değiller.