Alfa ve Omega

Alfa ve Omega, Hıristiyanlıkta, Yunan alfabesinin ilk ve son harfleri olup Tanrı'nın kapsayıcılığını belirtmek için kullanılır ve Tanrı'nın olabilecek her şeyi içerdiğini ima eder. Yeni Ahit'te Yuhanna'ya Vahiy'de bu terim Tanrı'nın ve Mesih'in kendini tanımlaması olarak kullanılır. Vahiy'deki referansın, İsa gibi Eski Ahit bölümlerine dayanan Yahudi bir kökeni olması muhtemeldir. 44:6 ("Ben ilk ve sonum") ve Mezm. 90:2 ("ezelden ebede kadar Tanrı'sın"). İbrani alfabesinin ilk ve son harflerinden oluşan emet ("hakikat") kelimesi haham literatüründe "Tanrı'nın mührü" anlamına gelir ve Yahudi geleneğinde Alfa ve Omega ile aynı anlamı taşır.