Düalizm

Düalizm, felsefede, bilme sürecini analiz etmek (epistemolojik düalizm) veya gerçekliğin tamamını ya da geniş bir yönünü açıklamak (metafizik düalizm) için iki indirgenemez, heterojen ilkenin (bazen çatışma halinde, bazen tamamlayıcı) kullanılmasıdır. Epistemolojik düalizme örnek olarak varlık ve düşünce, özne ve nesne, duyu verisi ve şey; metafizik düalizme örnek olarak ise Tanrı ve dünya, madde ve ruh, beden ve zihin, iyi ve kötü verilebilir. Düalizm, yalnızca bir ilkeyi kabul eden monizmden ve ikiden fazla temel ilkeye başvuran çoğulculuktan ayrılır. Filozoflar bazen birden fazla düalizmi aynı anda kullanırlar; örneğin Aristoteles madde ve form, beden ve ruh, maddi olmayan ve maddi töz düalizmlerini aynı anda kullanmıştır.