İşlevselcilik

İşlevselcilik, dilbilimde, öncelikle biliş (bilgiyi ilişkilendirme), ifade (ruh halini belirtme) ve kavrama (etki yaratma) açısından dil tarafından gerçekleştirilen işlevlerle ilgilenen dil çalışması yaklaşımı. Özellikle 1930'lardan bu yana öne çıkan Prag dilbilimciler okuluyla ilişkilendirilen bu yaklaşım, çeşitli dillerdeki öğelerin bu işlevleri hem gramatik hem de fonolojik olarak nasıl yerine getirdiğine odaklanmaktadır. Bazı dilbilimciler bulguları üslup ve edebiyat eleştirisi çalışmalarına uygulamışlardır.