Kasıtlı Yanılgı

Kasıtlı yanılgı, 20. yüzyıl edebiyat eleştirisinde, bir sanat eserini, onu yaratan sanatçının niyetini veya amacını varsayarak yargılamaya çalışmanın doğasında var olan sorunu tanımlamak için kullanılan terim.

W.K. Wimsatt, Jr. ve Monroe C. Beardsley tarafından The Verbal Icon (1954) adlı eserde ortaya atılan bu yaklaşım, yazarın neyi amaçladığını -yazarken aklında ne olduğunu- bilmenin eserin doğru yorumunu bilmek olduğuna dair popüler inanca bir tepkiydi. Varsayım için baştan çıkarıcı bir konu ve çoğu zaman bir sanat eserinin geçerli bir değerlendirmesi olsa da, kasıtlı yanılgı edebiyat eleştirmenini kültür tarihçisi ya da belirli bir sanatçının vizyonunun gelişimini yaratıcı eylemi sırasındaki zihinsel ve fiziksel durumu açısından tanımlaması gereken bir psikolog rolünü üstlenmeye zorlar.