Kiel Antlaşması

Kiel Antlaşması, (14 Ocak 1814), Napolyon Savaşları sırasında Danimarka ve İsveç arasındaki düşmanlıkları sona erdiren barış antlaşması. Antlaşmayla Danimarka Norveç'i İsveç'e devrederek 1380'de başlayan birliğe son vermiş ve Danimarka'nın Baltık ve Avrupa gücü statüsünü daha da azaltmıştır. Norveç'in katılımıyla İsveç, 1809'da Finlandiya ve Åland Adaları'nı Rusya'ya kaptırmasını kısmen telafi etmiş oldu; ancak Danimarka ile birleşmeye giderek daha fazla karşı çıkan Norveç, İsveç ile takas edilmesine bir anayasa hazırlayarak ve İsveç'in birleşmesine direnerek tepki gösterdi. Kiel Antlaşması'na silahla karşı koyma kararlılığıyla Norveç, İsveç'i kendi anayasasını kabul etmeye zorladı; sonuç 1905'e kadar süren bir kraliyet birliği oldu. Danimarka, Grönland, İzlanda ve Faroe Adaları'ndaki eski Norveç yerleşimlerini elinde tutsa da, Norveç'in kaybı siyasi ve ekonomik hayatı üzerinde yıkıcı bir etki yarattı.