Lahmu ve Lahamu

Lahmu ve Lahamu, Mezopotamya mitolojisinde, ikiz tanrılar, Apsu (dünyanın altındaki sulu derin) ve Tiamat'ın (tuzlu suların kişileştirilmesi) birleşmesiyle oluşan kaostan doğan ilk tanrılar; bu, Babil mitolojik metni Enuma Eliş'te (c. MÖ 12. yüzyıl)

Genelde Lahmu ve Lahamu alüvyonu temsil eder, ancak bazı metinlerde yılan şeklini aldıkları görülür ve süzülen bir yılanın dalgalı çizgisi suyun dalgalanmasına benzediğinden, bazı bilim adamları Lahmu ve Lahamu'nun sadece Tiamat'ın eşanlamlıları olabileceğine inanırlar. Lahmu ve Lahamu, Anshar ve Kishar'ın ataları olsalar da, sonraki mitlerde önemli bir rol oynamamış gibi görünen oldukça belirsiz tanrılardı.