Prokonsül

prokonsül, Antik Roma Cumhuriyeti'nde, bir yıllık normal görev süresinden sonra yetkileri belirli bir süre için uzatılan konsül. M.Ö. 4. yüzyılın ortalarından itibaren Romalılar uzun süren savaşlar sırasında bazı magistratların görev sürelerini uzatmanın gerekliliğini kabul ettiler; bu tür bir uzatma prorogatio olarak adlandırıldı. Başlangıçta prorogasyon halk tarafından oylanıyordu, ancak kısa süre sonra Senato bu yetkiyi üstlendi. Roma daha fazla denizaşırı toprak elde ettikçe, prorogasyon daha yaygın hale geldi: eyalet valileri neredeyse her zaman prorogate magistralar veya prokonsüllerdi. Orta cumhuriyette prokonsüler yetkiler bazen özel vatandaşlara, örneğin M.Ö. 77, 66 ve 65 yıllarında Pompey'e verilmiştir. İmparatorluk döneminde (M.Ö. 27'den sonra) senatoryal eyaletlerin valilerine prokonsül denirdi. Modern zamanlarda bu unvan gayri resmi olarak bazı güçlü sömürge yetkilileri için kullanılmıştır (örneğin, İngiliz işgali altındaki Mısır'ın başkonsolosu).