Shaṭṭārīyah

Şaṭṭārīyah, Ṣūfī (Müslüman mistik) tarikatı adını ya 15. yüzyılda yaşamış Şaṭṭārī adlı bir Hint mistiğinden ya da dünyadan kopan kişi anlamına gelen Arapça şāṭir ("kırıcı") kelimesinden alır.

Müslüman mistiklerin çoğu insanın kulluğunu ve Tanrı'nın rabliğini, benliğin fena'sını ("yok oluş") ve Tanrı'nın beka'sını ("varoluş") vurgular. Şattariyye ise tam tersine benliğe, kişisel eylemlere, kişiyi tanrısal kılan kişisel niteliklere ve Tanrı ile kişisel birliğe vurgu yapar. Fena'nın, biri yok edilecek diğeri ise Tanrı'yı görmenin son aşaması için hazırlanacak iki benlik anlamına geleceğini ve böyle bir ikiliğin Tûfîliğin dayandığı tevhide ("birlik") karşı olduğunu savunurlar. Ayrıca, benliğe aşırı odaklanmanın daha önemli hedefler olan kişisel deneyim ve nihai birlik yoluyla Tanrı bilgisinden uzaklaştırdığını söyleyerek Kûfelilerin mücâhede ("nefisle mücadele") uygulamasını da reddederler.