Akımsız Kaplama

elektriksiz kaplama, kontrollü otokatalitik (kendi kendine devam eden) bir indirgeme işlemi ile tek tip kaplamalar elde etmek için metallerin ve plastiklerin elektriksiz kaplanması. 1944 yılında A. Brenner ve G.E. Riddell tarafından keşfedilen akımsız kaplama, bakır, nikel, gümüş, altın veya paladyum gibi metallerin indirgeyici bir kimyasal banyo aracılığıyla çeşitli malzemelerin yüzeyinde biriktirilmesini içerir. Ayrıca, temiz bir cam yüzeyinin Rochelle tuzu veya nitrik asit-kamışı-şeker alkolü çözeltisi ile karıştırılmış amonyaklı gümüş çözeltisine daldırıldığı aynalama işleminde de kullanılır. Plastikler gibi metalik olmayan yüzeyler, akımsız kaplamadan önce kimyasal olarak işlenmelidir. Akımsız kaplamanın en büyük genişlemesi, baskılı elektronik devrelerin kaplanmasında olduğu gibi plastik alanında olmuştur. Dayanıklı ve çekici yüzeyler oluşturmak için çok sayıda tüketim malı bu yöntemle kaplanmaktadır.