Tianming

Tianming, Çin Konfüçyüsçü düşüncesinde, cennetin (tian), cennetin oğlu (tianzi) olan imparatora yönetme hakkını doğrudan verdiği düşüncesi. Doktrinin başlangıcı erken Zhou hanedanlığına (M.Ö. 1046-256) dayanır.

Manda yönetiminin devamının, yi ("doğruluk") ve ren ("iyilikseverlik") sahibi olması beklenen hükümdarın kişisel davranışlarına bağlı olduğuna inanılırdı. Konfüçyüsçüler, imparatorun kişisel yaşamının ahlaksızlaşması ya da yönetiminin zalimleşmesi halinde, sadece yönetme hakkını kaybetmekle kalmayıp, gerekirse devrim yoluyla ortadan kaldırılması gerektiğini öğretmişlerdir. Çinli tarihçiler, her hanedanın son imparatorunun ahlaksız yaşamından sıkça bahsederler ve böylece Konfüçyüs'ün, cennetin kendi yetkisini geri çektiği ve onu bir başkasına devrettiği ilkesini doğrularlar.